Dziewczyna z pociągu, kobieta z problemami
Czy można poznać kogoś nie zamieniając z osobą ani jednego słowa ? Czy gesty, mimika twarzy i obserwacja codziennych rytuałów są w stanie przybliżyć Nam czyjąś naturę ? Wyobraźcie sobie, że istnieje na świecie osoba, która nadała Wam osobowość wykreowaną we własnej wyobraźni. Macie imię i cechy charakteru, być może całkowicie odmienne od Waszych prawdziwych. Wie jaki jest Wasz ulubiony kubek i jaką kawę z niego pijecie. Zna Was, obserwuję, darzy sympatią albo nienawiścią. Jednak Wy nie macie pojęcia o Jej istnieniu. "Nie znasz Jej, ale ona zna Ciebie".
Rachel, tytułowa bohaterka, codziennie pokonuję tą samą trasę. Zna szereg domów, które mija i semafor przed którym zatrzymuje się pociąg, chociaż nie musi. W jednym z domów mieszka dwoje ludzi, którzy oczami Rach wiodą idealne życie. Mają dokładnie to, o czym ona marzy. Według Niej są idealną parą. Tylko czy naprawdę są i czy Rachel nie próbuję zobaczyć w Nich siebie z mężem sprzed paru lat ? Wyimaginowane szczęście burzy moment, kiedy pasażerka widzi coś, co wprawia Ją w osłupienie. Zauważa chwilę, która wplątuje Ją w nieprzewidywalną intrygę pełną koszmarów. Przeszłość wraca by z podwójną siłą wedrzeć się w teraźniejszość.
Paula Hawkins przedstawia Nam w powieści kobietę pełną kompleksów, pozbawioną całkowicie pewności siebie. Rachel jest zagubiona, niepogodzona z przeszłością. Wciąż ma w głowie mężczyznę, który ułożył sobie życie z inną partnerką. Wydarzenia z dawnych lat wpędzają Ją w problemy z alkoholem. Z takim rodzajem nadużycia spotykamy się coraz częściej. Tłumaczymy sobie albo innym, że to tylko dla towarzystwa. Przecież to jedno piwo, a od niego nie można się uzależnić. Otóż można. Wszystko ma swój początek. Najpierw pijesz dla towarzystwa, później od Niego uciekasz, żeby nikt nie przyglądał Ci się oskarżycielsko. Oczywiście nie popadajmy w paranoję. Nie każda butelka wina kończy się odwykiem. Jednak granica jest cienka, a za Nią czają się najczarniejsze z demonów. Promile osłabiają psychikę człowieka. Pod wpływem stajemy się podatni na sugestie, o wiele łatwiej Nami manipulować. Pisarce, oprócz stworzenia wciągającej fabuły, udało się wyciągnąć problem, na który powinniśmy częściej zwracać uwagę. Nie przymykajmy oczu, gdy kolega siódmy raz w tygodniu jest na kacu.
Powieść zdecydowanie warta uwagi. Charyzmatyczne postaci i pomysłowe połączenia między Nimi. Moim zdaniem, wbrew opinii wielu, nie należy do tych przereklamowanych.
Komentarze
Prześlij komentarz